The full experience

Hoi!

Mijn eerste ‘werkweek’ en weekend zitten er alweer op. Het project waar ik werk (ASJP) is onderverdeeld in zes delen, aan de hand van de zes doelstellingen die het heeft. Dit zijn ‘politie en gevangenissen’, ‘locale rechtbanken’, ‘informeel recht’, ‘strafzaken’, ‘outreach and advocacy’ en ‘institutionele capaciteitsversterking’. Degenen die bekend zijn met de termen zullen nu lachen om de vertalingen, dus sorry daarvoor. Mark, mijn stagebegeleider werkt aan de onderdelen ‘locale rechtbanken’ en ‘strafzaken’, maar de eerste paar weken ben ik alvast uitgeleend aan Amie en Barrie. Zij gaan over het ‘grantee process’. Het ASJP financiert veel locale NGOs die dus functioneren als onze implementerende partners. Om in aanmerking te komen voor zo’n ‘subsidie’, moeten de organisaties goed verantwoorden wat ze met het geld gaan doen. Daarvoor moeten ze door drie rondes heen. De eerste is het indienen van een kort voorstel, de zogenaamde ‘Expression of Interest’. Als die goed is gekeurd moeten ze een uitgebreider voorstel inclusief budget, tijdsplanning e.d. inleveren en als die naar wens is gaat een team van het ASJP bij de organisatie op ‘due diligence’ bezoek om te kijken of het überhaupt bestaat en, zo ja, of ze een dergelijk project aankunnen. Op dit moment zitten we in de fase van het beoordelen van de tweede ronde aan voorstellen en om een beetje in te komen mocht ik orde scheppen in de al beoordeelde EOIs en de deze week binnenkomen voorstellen van de tweede ronde. Volgende week ga ik met Barrie mee due diligence bezoeken uitvoeren en, dus, het binnenland van Sierra Leone in. Daarnaast heb ik deze week wat vergaderingen bijgewoond en ben ik samen met Mark even wezen kijken bij een training voor rechters.

Verder heb ik deze week ook veel praktische zaken geregeld waaronder de zich immer voortslepende kwestie van mijn koffer. Brussels Airlines claimt niet verantwoordelijk te zijn voor bagage die als cargo wordt verstuurd en Swissport, de cargodienst waarmee mijn koffer verstuurd is lijkt na aankomst daarvan op het vliegveld hier ook al haar verantwoordelijkheden te hebben laten vallen. Vrijdag kreeg ik te horen dat ik persoonlijk naar het vliegveld moet om m’n bagage te claimen, dus had ik gisteren de hele dag uitgetrokken om dit te doen. Taxi naar de stad, een uur rondlopen op zoek naar een bank die wel werkt met Maestro, ferry naar de andere kant, taxi naar het vliegveld, daar te horen krijgen dat de cargo loods alleen doordeweeks open is en met twee taxi’s en een ferry weer terug naar huis. Vrij frustrerende en vermoeiende zaterdag dus. Morgen weer een kans. Of ik er dan weer zelf heen ga of dat het toch mogelijk is om mijn koffer naar mijn kantoor of huis gebracht te laten worden, dat moet ik nog even bekijken. Gelukkig kon ik gisteren bij terugkomst nog even de kledingkast van een van m’n huisgenootjes doorspitten. Nu heb ik dus in ieder geval iets anders dan een spijkbroek om morgen aan te trekken. Geen overbodige luxe met minima van 30 graden. Zoals ik al zei is aan geld komen in dit land ook geen eenvoudige opgave. Geen enkele bank werkt met Maestro, dus pinautomaten zijn geen optie. Dat moet ik dus ook nog even uitzoeken deze week.

Het is dus wel even een lastige start. Mijn huisgenootje zei al dat mijn eerste ervaring met Sierra Leone wel gelijk 'the full experience' is. Hopelijk heb ik aan het eind van deze week alles op een rij, zodat ik ook kan gaan genieten van de voordelen van wonen in een land als Sierra Leone. Zon, zee, strand, bijvoorbeeld. Dat is dus het plan voor volgend weekend. Maar eerst maar eens kijken hoe de aankomende werkweek verloopt.

Groetjes,
Annewil